ประเทศไทยมีการขับเคลื่อนการปฏิรูประบบสุขภาพ (Health Systems Reform) ต่อเนื่องมาเป็นสิบปีแล้ว หัวใจสำคัญของการปฏิรูประบบสุขภาพ คือ การปรับกระบวนทัศน์เรื่อง สุขภาพใหม่ จากสุขภาพที่เป็นเรื่องการเจ็บไข้ได้ป่วย มดหมอหยูกยา การแพทย์การ สาธารณสุข ไปสู่สุขภาพที่มีความหมายกว้างว่าเป็นเรื่อง “สุขภาวะ” ทางกาย ใจ สังคม และจิตวิญญาณ สุขภาพจึงเป็นเรื่องของทุกคน ทุกภาคส่วน เป็นเจ้าของ ร่วมกันมีสิทธิที่จะมีสุขภาพดี และมีหน้าที่ร่วมกันทำให้เกิดสุขภาพ/สุขภาวะที่ดี (All for Health) 
 

ท่ามกลางความขัดแย้งในบ้านเมืองที่ต่อเนื่องมาเป็นเวลานาน ประชาธิปไตยล้มลุกคลุกคลาน แต่แสงสว่างก็มีมากขึ้นตามลำดับ ถ้ามองสังคมอย่างมีความหวัง (Hope) 

เมื่อเร็วๆ นี้ คณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ (คสช.) ได้มีเวทีเสวนา เรื่อง “ประชาธิปไตยแบบ เครือข่าย: Democracy by Networking” โดย มี ศ.สุริชัย หวันแก้ว กรรมการสุขภาพแห่งชาติ เป็น ผู้ถ่ายทอดความรู้จากงานวิจัยเพื่อพัฒนาสมรรถนะการเรียนรู้ของระบบการอภิบาลสุขภาพของ ดร.สุรางค์รัตน์ จำเนียรพล และ ดร.นิธิ เนื่องจำนงค์ 

เมื่อปี ๒๕๕๖ ที่ผ่านมา คสช. ได้พิจารณาให้ หยิบยกประเด็น “สุขภาพผู้สูงอายุ” ขึ้นมาเป็น ๑ ใน ๔ เรื่องที่ควรให้ความสำคัญเป็นพิเศษ โดยผลักดันให้ มีการพัฒนาและขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะเรื่องนี้ ด้วยเล็งเห็นว่า ปัจจุบันประเทศไทยได้เข้าสู่สังคมผู้สูง อายุแล้ว และจะมีสัดส่วนผู้สูงอายุเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว กลายเป็นสังคมสูงอายุ (Aging Society) จึงจำเป็น ต้องมีการเตรียมตัวและวางแผนรองรับให้ดี