Page 34 - ต้นแบบความสมดุล เศรษฐกิจ-ชุมชน พัทยา เดินหน้าสู่เมืองท่องเที่ยวสุขภาวะดี
P. 34

เ ล่ า ใ ห้้ ลึ กั

            เร้�อง น�ยแพทย์วิชัย  โชควิวัฒน





             อปิร์ห่�น์ยู่ธรรม                                                                                         อปริห�นิยธรรมอีกหมวดหน้�ง  “พุทธประวัติจ�กพระโอษฐ์” แปล      ๕. น ปัาปัิจฺฉต่า (ไม่เป็นผูู้้มี


             ห่มวัดิ์ที่่� ๓                                                                                         สมเด็จพระสัมม�สัมพุทธเจ้�ทรงตรัส  โดยพุทธท�สภิกขุ)      คว�มปร�รถน�ล�มก, ไม่ตกอยู่ใน
                                                                                                                     เมื�อใกล้จะเสด็จดับขันธ์ปรินิพพ�น    นวกรรม คือ ก�รก่อสร้�งและ  อำน�จคว�มปร�รถน�ล�มก  —
             (จบ)                                                                                                    ทรงดำรัสสั�งให้พระอ�นนท์สั�งให้ วัตถุต่�งๆ  ไม่ใช่  “นวัต่กรรม”  ซ้�ง  Na pāpicchatā: not to have nor fall
                                                                                                                     ภิกษุทุกรูปบรรด�อ�ศัยในนคร  หม�ยถ้ง  “ก�รกระทำหรือสิ�งที�ทำข้้น  under the influence of evil desire)
                                                                                                                     ร�ชคฤห์ ม�ประชุมกัน ณ อุปัฏิฐ�น  ใหม่หรือแปลกจ�กเดิมซ้�งอ�จจะ        ๖. น ปัาปัม่ตฺ่ต่ต่า (ไม่เป็นผูู้้มี
                                                                                                                     ศ�ล�  ทรงตรัสว่�  ภิกษุทั้งหล�ย!  เป็นคว�มคิด  วิธีก�ร  หรืออุปกรณ์   ป�ปมิตร — Na pāpamittatā: not
                                                                                                                     เร�จักแสดงอปริห�นิยธรรมอีกหมวด  เป็นต้น.” ในวงก�รคณะสงฆี่์ จะใช้  to have evil friends)
                                                                                                                     หน้�งแก่เธอ. จงเงี�ยฟัง      จงทำในใจ  คำว่�  นวกรรม  บ่อยๆ  หม�ยถ้ง     ๗.  น  อนฺต่ราโวสาน   (ไม่ถ้ง
                                                                                                                                                                                                o
                                                                                                                     ให้ดี  (๑) ภิกษุทั้งหล�ย ภ่กษุจะไม่  ก�รก่อสร้�งต่�งๆ   คว�มหยุดยั้งนอนใจเสียในระหว่�ง
                                                                                                                     เปั็นผู้ย่นดั่ในนวกรรม ไม่ยินดีแล้ว    อปริห�นิยธรรม  หมวดนี้  ตรัส  ด้วยก�รบรรลุคุณวิเศษเพียงขั้นต้นๆ
                                                                                                                     ในนวกรรม  ไม่ประกอบคว�มเป็น  สำหรับพระภิกษุสงฆี่์เช่นกัน   —  Na  antarāvosānam:  not  to
                                                                                                                     ผูู้้ยินดีในนวกรรม อยู่เพียงไร. คว�ม  ในพจน�นุกรมพุทธศ�สน์  ฉบับ  come to a stop on the way by
                                                                                                                     เจริญก็เป็นสิ�งที�ภิกษุทั้งหล�ย!   ประมวลศัพท์ ของสมเด็จพระพุทธ  the attainment of lesser success)
                                                                                                                     หวังได้  ไม่มีคว�มเสื�อมเลย.  อยู่ โฆี่ษ�จ�รย์  (ป.อ.ปยุตฺโต)  มิได้ให้    เห็นว่� อปริห�นิยธรรมหมวดนี้
                                                                                                                     เพียงนั้น (๒) ภิกษุทั้งหล�ย! ภ่กษุ คำอธิบ�ยเรื�องนี้ไว้ แต่ในพจน�นุกรม  เป็นเรื�องที�มุ่งสั�งสอนพระภิกษุสงฆี่์
                                                                                                                     จักไม่เปั็นผู้ย่นดั่ในการพืู้ดัคุย  พุทธศ�สตร์ ฉบับประมวลธรรม ได้  โดยเฉพ�ะเน้นให้หมั�นศ้กษ�เล่�เรียน
                                                                                                                     ไม่ยินดีแล้ว  ในก�รพูดคุย  ไม่ กล่�วถ้ง “ภิกขุอปริห�นิยธรรม”  บำเพ็ญธรรม ไม่หลงเพลิดเพลินกับ
                                                                                                                     ประกอบคว�มยินดีในก�รพูดคุย หมวดนี้ไว้ด้วย ดังนี้        ก�รก่อสร้�ง ก�รเย็บจีวร ทำบริข�ร
                                                                                                                     อยู่เพียงไร.  คว�มเจริญก็เป็นสิ�งที�         ๑. น กมฺมารามต่า (ไม่มัวเพลิน  ต่�งๆ  ไม่มัวเพลิดเพลินกับก�รมั�วสุม
                                                                                                                     ภิกษุทั้งหล�ย!  หวังได้อยู่  ไม่มี ก�รง�น  คือ  ไม่หลงเพลิดเพลิน  พูดคุย  หรือเอ�แต่หลับนอน  รวมทั้ง
                                                                                                                     คว�มเสื�อมอยู่เพียงนั้น. (๓) ภิกษุ หมกมุ่นวุ่นอยู่กับง�น เช่น ก�รเย็บ ไม่มีมิตรชั�ว และไม่หยุดบำเพ็ญเพียร
                                                                                                                     ทั้งหล�ย! ภ่กษุจักไม่เปั็นผู้ย่นดั่ จีวร  ทำบริข�รต่�งๆ  เป็นต้น  จน เมื�อบรรลุมรรคผู้ลเพียงขั้นต้นๆ
                                                                                                                     ในการนอนห้ลับ  ฯลฯ  (๔)  ภิกษุ เสื�อมเสียก�รเล่�เรียนศ้กษ�  เนื้อห�จ้งไม่เหม�ะที�จะนำไปใช้
                                                                                                                     ทั้งหล�ย!  ภ่กษุจักไม่เปั็นผู้ย่นดั่  บำเพ็ญสมณธรรม — Na kammārā  ทั�วไป ทำให้อปริห�นิยธรรมหมวดนี้
                                                                                                                     ในความคลุกคล่กันเปั็นห้มู่ๆ ฯลฯ  matā: not to be fond of business) ไม่เป็นที�รู้จัก หรือกล่�วถ้ง
                                                                                                                     (๕) ภิกษุทั้งหล�ย! ภ่กษุจักไม่เปั็น        ๒. น ภสฺสารามต่า (ไม่มัว    ทั้งนี้  ในหนังสือ  “พุทธประวัติ
                                                                                                                     ผู้ม่ความปัรารถีนาเลวทุราม  เพลินก�รคุย — Na bhassārāmatā:  จ�กพระโอษฐ์” ที�ท่�นพุทธท�สภิกขุ
                                                                                                                     (ล�มก)  ฯลฯ  (๖)  ภิกษุทั้งหล�ย!  not to be fond of gossip)  เป็นผูู้้คัดเลือกและแปลจ�ก
                                                                                                                     ภ่กษุจักไม่เปั็นผู้คบเพื้้�อนชื่ั�ว       ๓. น น่ทฺุทุารามต่า (ไม่มัว  พระไตรปิฎก  ได้กล่�วถ้ง  “ภิกขุ
                                                                                                                     ฯลฯ  (๗)  ภิกษุทั้งหล�ย!  ภ่กษุจัก เพลินก�รหลับนอน — Na niddārā  อปริห�นิยธรรม ๖ หมวด” และยกม�
                                                                                                                     ไม่เปั็นผู้ห้ยุดัเล่กเส่ยในระห้ว่าง matā: not to be fond of sleeping) เป็นตัวอย่�งเพียง ๑ หมวด ที�กล่�ว
                                                                                                                     เน้�องจากไดั้บรรลุคุณว่เศษ        ๔. น สงฺคณ่การามต่า (ไม่มัว  ถ้งนี้เท่�นั้น แสดงว่� อปริห�นิยธรรม
                                                                                                                     สักเล็กน้อยแล้ว อยู่เพียงไร. คว�ม  เพลินก�รคลุกคลีหมู่คณะ — Na  ที�พระพุทธองค์ทรงสั�งสอน  ยังมี
                                                                                                                     เจริญก็เป็นสิ�งที�ภิกษุทั้งหล�ย หวังได้  sanganikārāmatā: not to be  นอกเหนือจ�กนี้อีก
                                                                                                                      ไม่มีคว�มเสื�อมอยู่เพียงนั้น. (จ�ก  fond of society)     เอวัง ก็มี ด้วยประก�รฉะนี้




                  ฉบับ ๑๖๐ : กัุมภาพันธ์ ๒๕๖๗
             34 34  ฉบับ ๑๖๐ : กุมภาพันธ์ ๒๕๖๗                                                                                                                           ฉบับ ๑๖๐ : กุมภาพันธ์ ๒๕๖๗  35
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39