ประเทศไทยได้ก้าวเข้าสู่บทใหม่แห่งความเท่าเทียมทางเพศด้วยการรับรองการสมรสเท่าเทียม เป็นการสร้างประวัติศาสตร์ที่สะท้อนถึงความตระหนักรู้และการเคารพในสิทธิของบุคคลทุกเพศสภาพ การเปลี่ยนแปลงทางสังคมนี้สอดคล้องกับเจตนารมณ์ของ มาตรา ๖ แห่ง พ.ร.บ.สุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๕๐ ที่เน้นการสร้างเสริมและคุ้มครองสุขภาพของกลุ่มที่มีความเฉพาะทางสุขภาพอย่างเหมาะสม

ในสาระสำคัญของมาตรา ๖ ระบุว่า “สุขภาพของหญิงในด้านสุขภาพทางเพศและสุขภาพของระบบเจริญพันธุ์ซึ่งมีความจำเพาะ ซับซ้อนและมีอิทธิพลต่อสุขภาพหญิงตลอดช่วงชีวิต ต้องได้รับการสร้างเสริมและคุ้มครองอย่างสอดคล้องและเหมาะสม”

และวรรคสองระบุว่า “สุขภาพของเด็ก คนพิการ คนสูงอายุ คนด้อยโอกาสในสังคมและกลุ่มคนต่างๆ ที่มีความจำเพาะในเรื่องสุขภาพต้องได้รับการสร้างเสริมและคุ้มครองอย่างสอดคล้องและเหมาะสมด้วย”

แม้เนื้อหาของมาตรานี้จะไม่ได้ระบุถึงกลุ่มความหลากหลายทางเพศ (LGBTQ+) โดยตรง แต่ด้วยหลักการความเท่าเทียมและการไม่เลือกปฏิบัติ สามารถตีความได้ว่ากลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศก็อยู่ภายใต้การคุ้มครองตามมาตรา ๖ เช่นเดียวกัน

สุขภาพของบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศไม่เพียงเกี่ยวข้องกับสุขภาพกายเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสุขภาพจิตและสังคมด้วย การเผชิญกับการตีตรา (stigma) การเลือกปฏิบัติ และการขาดความเข้าใจในสังคม ส่งผลกระทบต่อสุขภาวะโดยรวมของบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ การรับรองการสมรสเท่าเทียมไม่เพียงแต่ช่วยลดการเลือกปฏิบัติ แต่ยังส่งเสริมความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของสังคม (social inclusion) ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญต่อสุขภาพจิต

แนวทางการประยุกต์ใช้มาตรา ๖ ในการคุ้มครองกลุ่ม LGBTQ+

• การสร้างเสริมสุขภาพทางเพศและเจริญพันธุ์: บริการสุขภาพควรมีการปรับปรุงให้สอดคล้องกับความต้องการของกลุ่ม LGBTQ+ เช่น การให้คำปรึกษาเกี่ยวกับการวางแผนครอบครัว การตรวจสุขภาพทางเพศที่ไม่เลือกปฏิบัติ และการเข้าถึงเทคโนโลยีเจริญพันธุ์อย่างเท่าเทียม
   
• การคุ้มครองสุขภาพจิต: จัดให้มีบริการสุขภาพจิตที่เข้าใจและตระหนักถึงความแตกต่างของกลุ่มความหลากหลายทางเพศ พร้อมทั้งสนับสนุนการฝึกอบรมบุคลากรทางการแพทย์ให้มีความรู้และความเข้าใจในประเด็นนี้
   
• การเข้าถึงบริการสุขภาพอย่างเท่าเทียม: สถานพยาบาลทุกแห่งควรมีนโยบายที่ไม่เลือกปฏิบัติต่อกลุ่ม LGBTQ+ และมีมาตรการรับรองสิทธิของบุคคลในการรับบริการสุขภาพที่ปลอดภัยและเหมาะสม

ในเดือนกุมภาพันธ์ซึ่งเป็นเดือนแห่งความรัก เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมในการเน้นย้ำถึงความสำคัญของความรักที่เท่าเทียมและการยอมรับในความแตกต่างของบุคคลทุกเพศสภาพ การสมรสเท่าเทียมไม่เพียงเป็นการรับรองสิทธิทางกฎหมาย แต่ยังเป็นการยอมรับในความเป็นมนุษย์ที่มีคุณค่าเท่าเทียมกัน ซึ่งสอดคล้องกับหลักการของมาตรา ๖ แห่งพระราชบัญญัตินี้ที่เน้นย้ำถึงการสร้างเสริมและคุ้มครองสุขภาพของทุกคนอย่างเท่าเทียม

มาตรา ๖ แห่ง พ.ร.บ.สุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๕๐ เป็นกรอบทางกฎหมายที่สามารถนำมาปรับใช้ในการส่งเสริมและคุ้มครองสุขภาพของกลุ่มความหลากหลายทางเพศ การปรับปรุงและพัฒนาระบบบริการสุขภาพให้ตอบสนองต่อความต้องการของบุคคลทุกเพศสภาพจึงเป็นสิ่งจำเป็น เพื่อให้สิทธิด้านสุขภาพครอบคลุมสู่บุคคลทุกกลุ่มอย่างสมบูรณ์